FAZLA ÇALIŞMANIN İŞVEREN BELGELERİNE DAYALI HESAPLANMASI HALİNDE TAKTİRİ İNDİRİM YAPILAMAYACAĞI

DAVA    : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine  karar verilmesini istemiştir.
                                    Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir. 
                                  Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:            
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, Bursa Şevket Yılmaz Devlet Hastanesinde hizmet veren Burtom şirketinde 27.05.2004-28.02.2009 tarihleri arasında radyoloji teknisyeni olarak görev yaptığını, ancak ücret ve SSK primlerinin diğer davalı Betamar şirketi tarafından ödendiğini, en son    1.500,00 TL. sı net ücret aldığını, hafta içi  08:00-17:00 saatleri arasında çalıştırıldığını oysa Radyoloji, Radyum Ve Elektrikle Tedavi Müesseseleri Hakkındaki Nizamnamenin 21. maddesi gereği daimi olarak günde 5  saatten fazla çalıştırılamayacağını ileri sürerek, fazla çalışma ücreti  alacağını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının Betamar şirketinde çalıştığını, bu nedenle öncelikle diğer davalı açısından husumet nedeniyle davanın reddi gerektiğini, davacının yasada belirtilen 5 saatlik sürelerde çalıştığını ve ücretinin de bordrolarda göründüğü kadar olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
 Mahkemece bozma üzerine yapılan yargılama sonunda, davacının 27.05.2004-28.02.2009 tarihleri arasında  aralarında organik bağ bulunan davalılar  işverenliğinde Bursa Şevket Yılmaz Devlet Hastanesinde Radyoloji bölümünde , radyoloji teknisyeni olarak çalıştığı, davanın mesleki yönetmelik ile belirlenen çalışma süreleri ve çalıştırılan süreler itibariyle fazla mesai alacağına ilişkin olduğu,  söz konusu  Radyoloji, Radyum ve Elektrikli Tedavi Müesseseleri hakkındaki nizamnamenin 21. maddesi ile            “röntgen, radyum ve elektrikle tedavi merkezlerinde daimi olarak 5 saatten fazla çalıştırılamayacağı” hükmüne rağmen davacının haftanın 6 günü 5 saatin üzerinde çalıştığı, bu fazla çalışma karşılığı ücretlerin ödendiğinin davalı tarafça imzalı bordrolarla kanıtlanamadığı, fazla mesai alacağında hesabın ağırlıklı olarak tanık anlatımlarına dayalı olması nedeniyle takdiren 1/2 taktiri indirim uygulanmak suretiyle belirlendiği, belirlenen alacağın kısa kararda iş yoğunluğundan  hatalı yazıldığı, gerekçeli kararda düzeltildiği gerekçesi ile  davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Usul açısından;
 6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesine göre “ Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.” Duruşmada tefhim edilen ve hükmün esasını teşkil eden hüküm özeti ile gerekçe arasında çelişki olması 10.04.1992 gün ve 1991/7  Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozma nedenidir.
Mahkemece fazla mesai alacağının 12.714,50 TL kabul edilmesine rağmen kısa kararda 8.900,00 TL. olarak karar verilerek kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılması anılan içtihat ve usul kuralına aykırıdır.
2. Esas yönünden;
Mahkemece fazla mesai ücreti  alacağından 1/2 oranında indirim yapılmıştır.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Fazla çalışmadan yapılacak taktiri indirim hakkın özünü etkileyecek, hakkı ortadan kaldıran oranda olmamalıdır.
Mahkemece fazla mesai ücreti alacağından yapılan 1/2 oranındaki indirim hakkın özünü etkileyecek düzeydedir. Taktiri indirim yıllık ve mazeret izni, tatil günleri dikkate alınarak daha makul oranda yapılmalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden  dolayı BOZULMASINA,  peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.