ÖZETİ: Davacının “Büro Personeli – Uzun Dönem Araç Kiralama Tahsilat Görevlisi” olarak davalı işveren nezdinde çalışırken iş akdinin davalı şirketten personel indirimi alarak kiraladığı aracı yasak olmasına rağmen 3. kişilerin kullanımına sunmak, aracın hasar almasına ve çalınmasına sebebiyet vermek, aracın çalındığına dair ilgili mercilere şikayette bulunmamak kapsamında İş Kanunu’nun 25/II-e maddesi gereğince haklı nedenle feshedildiği davalı işverence iddia edilmiş ise de; davacının kiraladığı aracı 3. kişilere kullandırmak kastıyla hareket etmediği ve aracın 3. kişi tarafından alındıktan sonra davacının ilgili karakollara müracaat edip işvereni de bilgilendirdiği, bu hususun tanık beyanlarıyla sabit olduğu, davacının eylemleri sonucunda aracın hasar aldığına yönelik iddianın da davalı işverence ispatlanamadığı, bu kapsamda davalı işverence yapılan feshin haklı olmadığı sabit olmasına rağmen, mahkemece davacının işe iadesi gerekirken hatalı değerlendirme ile davanın reddi isabetsiz olup, hükmün bu yönden ortadan kaldırılması gerekir. Davacı istinafının haklı olduğu anlaşılmıştır.
Taraflar arasında görülen davada, kararın istinaf kanun yolunda incelenmesi istenmiş olmakla, dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü;
I. Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; İş sözleşmesinin haklı bir gerekçeye dayanmaksızın davalı işverence feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine, davacının işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücretine karar verilmesini talep etmiştir.
II. Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; Davacının iş akdinin davalı şirketten kiralamış olduğu aracı araç kiralama sözleşmesine aykırı bir şekilde 3. kişilerin kullanımına sunması, aracın hasar almasına ve çalınmasına sebebiyet vermesi kapsamında haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İleri Sürülen İstinaf Sebepleri:
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; Feshe konu araç kiralama ve kaybolma hadisesinin davacının işinden bağımsız olarak mesai saatleri dışında gerçekleştiğini, davacının kiralamış olduğu aracın iş yerinde kendisine zimmetlenen bir araç olmadığını, davacının rahatsızlanması üzerine aracın arkadaşı tarafından kullanıldığını, feshin süresi içinde gerçekleştirilmediğini, 6 günlük hak düşürücü sürenin geçtiğini, davacının iş akdinin mesai saatleri dışında olan ve işle hiçbir ilgisi olmayan araç kiralama hadisesi bahane edilerek haklı olmayan nedenle feshedildiğini, fesih sebebinin açık ve kesin olarak belirtilmediğini, davalı tarafça davacının vermiş olduğu zarar ve hasardan bahsedilmiş olsa da gerekli inceleme ve araştırma yapılmaksızın zararın ortaya konulmadığını, zararın davacının 30 günlük ücreti ile giderilip giderilmeyeceği konusunda kusur ve zarar raporu alınmadığını, olayın 14/5/2023 tarihinde gerçekleşmiş olmasına rağmen davacının savunmasının 22/5/2023’te alınıp feshin de 01/06/2023 tarihinde cebren baskı ile gerçekleştiğini, güveni sarstığı iddia edilen davacının 3 hafta boyunca işe gidip geldiğini, akabinde feshin yapıldığını belirterek, istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
V. Gerekçe:
İleri sürülen istinaf nedenlerine, yapılan inceleme ve dosya kapsamına göre uyuşmazlık; davacının iş akdinin hukuka uygun şekilde geçerli nedenle feshedilip feshedilmediği konusundadır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 355. maddesine göre istinaf incelemesi, HMK’nın 356/1. maddesi gereği incelemenin duruşmalı yapılmasını gerektiren eksik bir husus görülmemekle duruşmasız olarak yapılmıştır.
Davacının “Büro Personeli – Uzun Dönem Araç Kiralama Tahsilat Görevlisi” olarak davalı işveren nezdinde çalışırken iş akdinin davalı şirketten personel indirimi alarak kiraladığı aracı yasak olmasına rağmen 3. kişilerin kullanımına sunmak, aracın hasar almasına ve çalınmasına sebebiyet vermek, aracın çalındığına dair ilgili mercilere şikayette bulunmamak kapsamında İş Kanunu’nun 25/II-e maddesi gereğince haklı nedenle feshedildiği davalı işverence iddia edilmiş ise de; davacının kiraladığı aracı 3. kişilere kullandırmak kastıyla hareket etmediği ve aracın 3. kişi tarafından alındıktan sonra davacının ilgili karakollara müracaat edip işvereni de bilgilendirdiği, bu hususun tanık beyanlarıyla sabit olduğu, davacının eylemleri sonucunda aracın hasar aldığına yönelik iddianın da davalı işverence ispatlanamadığı, bu kapsamda davalı işverence yapılan feshin haklı olmadığı sabit olmasına rağmen, mahkemece davacının işe iadesi gerekirken hatalı değerlendirme ile davanın reddi isabetsiz olup, hükmün bu yönden ortadan kaldırılması gerekir. Davacı istinafının haklı olduğu anlaşılmıştır.
Bu durumda yargılamada bir eksiklik bulunmadığından HMK’nın 353/1-b-2 maddesine göre kararın belirtilen şekilde düzeltilmesi yoluna gidilmiş aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
HÜKÜM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacının istinaf başvurusunun KABULÜNE,
HMK’nın 353/1-b-2. maddesine göre mahkeme kararının ORTADAN KALDIRILMASI İLEDAVANIN ESASI HAKKINDA YENİDEN KARAR VERİLEREK;
Davanın KABULÜNE;
a)Davacının İŞE İADESİNE,
b)Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının 4 aylık ücreti olan brüt 50.120,00 TL olarak BELİRLENMESİNE,
c)Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aylık ücreti olan brüt 87.023,80 TL olarak BELİRLENMESİNE,
d)Davacı işçinin süresi içerisinde işe başlatılması durumunda varsa bu alacaktan peşin ödenen kıdem ve ihbar tazminatının MAHSUBUNA,
2-Alınması gereken 427,60 TL karar ve ilam harcından peşin alınan 179,90 TL harcın mahsubu ile bakiye 247,70 TL karar ve ilam harcının davalıdan tahsili ile Hazineye irat kaydına,
Davacının yatırdığı istinaf peşin harcının talebi halinde iadesine,
3-Davacı tarafından yapılan 179,90 TL peşin harç, 179,90 TL başvuru harcı ve 1.169,40 TL istinaf başvuru harcı olmak üzere toplam 1.529,20 TL’nin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
Davacı tarafça yapılan 677,75 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
Davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendisi üzerinde bırakılmasına,
4-Davacıvekille temsil edildiğinden 17.900,00 TL vekalet ücretinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
5-1.600,00 TL arabuluculuk ücretinin davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
6-Taraflarca yatırılan gider avansının kullanılmayan kısmının iadesine,
7-Kararın taraflara tebliği ve harç tahsil müzekkeresi yazılması işlemlerinin İlk Derece Mahkemesince yapılması bakımından dosyanın Mahkemesine gönderilmesine dair, kesin olmak üzere 24/09/2024 tarihinde, oybirliğiyle karar verildi.