İlgili Kanun / Madde
4857 S.İşK/21
T.C
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
Esas No. 2007/26095
Karar No. 2008/24185
Tarihi: 19.09.2008
l İŞE İADE TAZMİNATININ GELİR VERGİSİNE TABİ TUTULAMAYACAĞI
ÖZETİ: Danıştay 3. Dairenin 15.2.2007 tarih ve 2006/3801 E ve 2007/416 K sayılı ilamında belirtildiği gibi çalışanı işe iade etmeyerek çalışma ilişkisini sona erdiren işveren tarafından yargı kararında öngörüldüğü için ödenen tazminat, ücret sayılan ödemelerin ortak özelliklerini taşımadığından bu ödemelerden gelir vergisi kanununun 61 ve 94 üncü maddesinin birinci fıkrasına bağlı 1 işaretli bent uyarınca vergi kesintisi yapılmasına olanak bulunmadığından mahkemece kesinti yapılarak hükmedilen miktar hatalıdır.
DAVA: Davacı, kıdem tazminatı, işe başlatmama tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hâkimi M.Başbayraktar Taşkın tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının temyiz isteğine gelince;
Davacı iş aktinin haklı neden olmadan feshedilmesi nedeniyle açtığı dava sonunda işe iadesine karar verildiğini ancak işe başlatılmadığını belirterek işe başlatmama tazminatı, boşta geçen süre ücreti ve kıdem tazminatı farkı isteğinde bulunmuştur.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece anılan alacaklar hüküm altına alınmış, işe başlatmama tazminatından gelir vergisi kesintisi yapılmıştır.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık işe başlatmama tazminatından gelir vergisi kesilip kesilemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Danıştay 3.Dairenin 15.2.2007 tarih ve 2006/3801 E ve 2007/416 K sayılı ilamında belirtildiği gibi çalışanı işe iade etmeyerek çalışma ilişkisini sona erdiren işveren tarafından yargı kararında öngörüldüğü için ödenen tazminat, ücret sayılan ödemelerin ortak özelliklerini taşımadığından bu ödemelerden gelir vergisi kanununun 61 ve 94 üncü maddesinin birinci fıkrasına bağlı 1 işaretli bent uyarınca vergi kesintisi yapılmasına olanak bulunmadığından mahkemece kesinti yapılarak hükmedilen miktar hatalıdır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.09.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.