İlgili Kanun /Madde
4857 S. İşK/68
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No. 2016/19840
Karar No. 2020/6988
Tarihi: 02/07/2020
l ARA DİNLENMESİ
l AKSİ KANITLANMADIKÇA KANUNDA YAZILI ARA DİNLENMESİ SÜRELERİNİN DİKKATE ALINACAĞI
ÖZETİ: Tüm çalışma dönemi için sunulan puantaj kayıtlarına bakıldığında davacının günde ortalama 9 saat çalıştığı da görülmektedir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesine ve Dairemiz uygulamasına göre, 7,5 saat ile 11 saat arasındaki çalışma için ara dinlenme süresi aksi ispat edilmediği sürece 1 saattir. Somut olay bakımından davalının 1,5 saatlik ara dinlenme savunması usulünce ispatlanamadığından, bilirkişi ve mahkemenin davalı işyerindeki ara dinlenme süresini 1,5 saat kabul eden ve buna bağlı olarak da davacının fazla mesaisinin bulunmadığı şeklindeki kabulü yerinde değildir.
DAVA: Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekil özetle; davacının 26.01.2008 tarihinde, davalı işyerinde elektrik teknisyeni olarak çalışmaya başladığını, ücretlerin eksik ve gecikmeli olarak ödenmesi, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedenleriyle, iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 26.01.2008 – 24.06.2013 tarihleri arasında davalı şirkette en son brüt 2.126,14 TL ücretle çalıştığını, 20.06.2013 tarihinden itibaren işe gelmemesi üzerine iş akdinin 4857 sayılı yasanın 25/II-g maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, hafta tatili ve genel tatil çalışması yapmadığını, fazla çalışma ücretlerinin bordrolarda gösterilerek ödendiğini, davacının izinlerini kullandığını, alacak taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı işyerinde uygulanan ara dinlenme süreleri taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde ara dinlenmeye ilişkin açıklama yapmamış, davalı ise cevap dilekçesinde 1,5 saat ara dinlenmesi verildiğini savunmuştur. Davacı tanığı işyerinde 2 defa 15 dakikadan yarım saat çay molası olduğundan bahsetmiş, yemek arası için açıklama yapmamıştır.
Tüm çalışma dönemi için sunulan puantaj kayıtlarına bakıldığında davacının günde ortalama 9 saat çalıştığı da görülmektedir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68. maddesine ve Dairemiz uygulamasına göre, 7,5 saat ile 11 saat arasındaki çalışma için ara dinlenme süresi aksi ispat edilmediği sürece 1 saattir. Somut olay bakımından davalının 1,5 saatlik ara dinlenme savunması usulünce ispatlanamadığından, bilirkişi ve mahkemenin davalı işyerindeki ara dinlenme süresini 1,5 saat kabul eden ve buna bağlı olarak da davacının fazla mesaisinin bulunmadığı şeklindeki kabulü yerinde değildir.
Mahkemece yapılacak iş; puantaj kayıtlarına göre günlük çalışma süresini tam olarak belirleyip 1 saatlik ara dinlenme süresini düştükten sonra, haftalık 45 saati aşan çalışma için, fazla mesai değerlendirmesi kayıtlara dayalı olduğundan taktiri indirimde yapılmadan fazla mesai ücretini kabul etmek, fazla mesai ücretini ve davacının iş akdini feshi haklı kabul edilerek kıdem tazminatını da hüküm altına almaktır. Açıklanan nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.