İlgili Kanun / Madde
4857 S. İşK/41
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No. 2016/15866
Karar No. 2020/4465
Tarihi: 01/06/2020
l FAZLA ÇALIŞMANIN İSPATI
l FAZLA ÇALIŞMANIN ÜCRETİN İÇERİSİNDE OLDUĞUNUN KARARLAŞTIRILMASI HALİNDE HAFTADA 5,2 SAAT, AYDA 22,5 SAAT YILDA 270 SAATİ AŞAN ÇALIŞMALARIN FAZLA ÇALIŞMA OLARAK HESAPLANMASININ GEREKTİĞİ
ÖZETİ Kayıt olan dönemler kayda göre hesaplanmak durumundadır. İşe giriş çıkıştaki parmak izi kayıtları sahtelik ya da müdahele olmadığı sürece dikkate alınmalıdır. Bu nedenle parmak izi kayıtları olduğu dönemde kayıtlar dikkate alınmalı, kayıt olmayan dönemde de davalı tanık beyanları dikkate alınmalıdır. Bu yöntem yerine varsayıma dayalı olarak hesaplama yapılması hatalıdır.
Davalı tarafından dosyaya sunulan iş sözleşmesinin 8.6.maddesinde fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu taraflarca kararlaştırıldığından, yıllık 270 saatle sınırlı olmak üzere bu kurala değer verilmeli ve haftalık 5,2 saat (aylık 22,5 saat, yıllık 270 saat) fazla çalışmayı aşan çalışma süresi için hesaplama yapılmalı, indirim hususu da düşünülerek istekle ilgili bir karar verilmelidir.
DAVA: Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 15.07.2013-06.11.2013 tarihleri arasında davalı şirkette güvenlik müdürü olarak çalıştığını, davacının aylık maaşının 2.400,00TL olduğunu, davacının görev yaptığı yerin AVM olması nedeniyle bayram ve genel tatil günleri de dahil olarak hafta sonları da gece 22.00/23.00'lere kadar uzayacak şekilde çalıştığını, davacının işe giriş çıkış kayıtlarının parmak izi sistemiyle tespit edildiğini, fesih tarihinde davacının AVM müdürü tarafından çağrılarak yerine daha genç birisini alacaklarını belirterek haklı sebep olmaksızın işine son verildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 06.11.2013 tarihinde sözlü olarak istifa ederek işten ayrılmasına rağmen kötü niyetli olarak 2 gün sonra işçilik alacakları için müvekkiline ihtarname keşide ettiğini, davacının kendisinin istifa ederek ayrılması nedeniyle ihbar tazminatına hak kazanamadığını, davacının taleplerinin asılsız ve haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı fazla çalışma yaptığını iddia etmiş ancak tanık dinletmemiştir, dosyaya davalı tarafından 08.10.2013-06.11.2013 dönem: için parmak izi kayıtlarının sunulduğu anlaşılmıştır.
Kayıt olan dönemler kayda göre hesaplanmak durumundadır. İşe giriş çıkıştaki parmak izi kayıtları sahtelik ya da müdahele olmadığı sürece dikkate alınmalıdır. Bu nedenle parmak izi kayıtları olduğu dönemde kayıtlar dikkate alınmalı, kayıt olmayan dönemde de davalı tanık beyanları dikkate alınmalıdır. Bu yöntem yerine varsayıma dayalı olarak hesaplama yapılması hatalıdır.
3-Davalı tarafından dosyaya sunulan iş sözleşmesinin 8.6.maddesinde fazla çalışmanın ücrete dahil olduğu taraflarca kararlaştırıldığından, yıllık 270 saatle sınırlı olmak üzere bu kurala değer verilmeli ve haftalık 5,2 saat (aylık 22,5 saat, yıllık 270 saat) fazla çalışmayı aşan çalışma süresi için hesaplama yapılmalı, indirim hususu da düşünülerek istekle ilgili bir karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.