FESHİN SENDİKAL NEDENE DAYANDIĞININ SADECE TANIK BEYANLARIYLA İSPAT EDİLEMEYECEĞİ

Dava Türü: İşe İade

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin sendikal nedenle geçerli nedenle işverence feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini istemiştir.
Davalı işveren iş sözleşmesinin geçerli nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece feshin sendikal nedene dayandığı gerekçesi ile feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine, işe başlatma tazminatının altı aylık ücret tutarı olarak ve çalıştırılmadığı süre için en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının belirlenmesine karar verilmiştir.
Davalı işverence feshin geçerli nedene dayandığı kanıtlanamadığından, mahkemece feshin geçersizliğine karar verilmiş olması doğrudur. Ancak davalı işyerinde uygulanan bir TİS olduğu, Sendika Yeni Yönetimine aday olacaklardan Metin Şencan (Başkan Adayı), Murat Kaya (Başkan Yrd.) olacacağı dışında diğer üyelerin kimler olacağı konusunda tanık beyanları arasında çelişki bulunduğu ve sadece tanık beyanlarıyla bu durumun ispatlanamayacağı dikkate alındığında feshin sendikal nedene dayandığı ispat edilemediğinden feshin sendikal nedene dayandığının kabulü hatalı olmuştur.

4857 sayılı İş Kanunu'nun 21. maddesinin birinci fıkrasında işe başlatmama tazminatının alt ve üst sınırları gösterilmiş olup; söz konusu tazminatın belirtilen sınırlar arasında işçinin kıdemi, fesih sebebi gibi olgular dikkate alınarak belirlenmesi gerekir. Üst sınırın aşılmasının tek istisnası 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 31. maddesindeki sendikal nedenle yapılan fesihlerdir. Anılan maddeye göre feshin sendikal nedene dayanması halinde işe başlatmama tazminatının işçinin en az bir yıllık ücreti tutarında belirlenmesi gerekir. Dairemizin uygulaması bu yöndedir. Dairemiz yıllık ücretli izinle ilgili 53. maddedeki kıdem sürelerini dikkate alarak 6 ay ile 5 yıl arasında kıdemi olan işçi için 4, 5 yıl ile 15 yıl arasında kıdemi olan işçi için 5, 15 yıldan fazla kıdemi olan işçi için 6 aylık ücreti tutarında işe başlatmama tazminatın belirlenmesini öngörmekte, fesih sebebine göre bu miktarlarda azami sınır 8 aya kadar da çıkmaktadır. İşletme gerekleri ile fesihte emeklilik nedeninin gösterilmesi ve davacının emekliliğe hak kazanması halinde işe başlatmama tazminatı alt sınırdan belirlenmektedir.
Dosya içeriğine  göre  söz  konusu tazminatın davacının   6   aylık   ücreti   tutarı   olarak   belirlenmesine   karar verilmesi  hatalıdır.   Fesih nedenine ve davacının 10  yıl   11   ay 14   gün   kıdeminin  olmasına göre davacının   5   aylık   ücreti tutarı olarak belirlenmesi dosya içeriğine uygun düşecektir.
Belirtilen nedenlerle, davalının bu yöndeki temyiz itirazının kabulü ile 4857 sayılı Kanun1 un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi  karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda belirtilen nedenlerle;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-İşverence  yapılan FESHİN   GEÇERSİZLİĞİNE  ve    İŞE
İADESİNE,
3-Davacının   yasal   sürede   işe   başvurmasına   rağmen,
işverenin    süresi    içinde    işe   başlatmaması   halinde    ödenmesi
gereken   tazminat  miktarının   işçinin   beş   aylık   ücreti   olarak
belirlenmesine,                                                                                              
4-Davacının işe iade için işverene süresi içinde başvurması halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar doğmuş bulunan en çok dört aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin belirlenmesine,
5-Alınması gereken 24.30 TL harçtan peşin alınan 21.15 TL harcın tenzili ile bakiye 3,15 TL harem davalıdan tahsili ile Hazine'ye gelir kaydına,
6-Davacı vekille temsil edildiğinden, karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT1 ne göre 1.320,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından yapılan 170,75 TL yargılama giderinin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
8-Yatırılan gider ve delil avansından artan miktarın istek halinde ilgililere iadesine,
9-Peşin   alınan   temyiz   harcının   davalıya   iadesine, 05.06.2013     tarihinde     oybirliği     ile     KESİN     olarak     karar verildi.