Yargı Kararları

İŞ MÜFETTİŞLERİNCE TUTULAN TUTANAK-LARIN AKSİ KANITLANINCAYA KADAR GEÇERLİ OLMASI

SAYILAR

Esas No : 2008/32702
Karar No : 2008/35182
Tarihi : 23.12.2008
İlgili Kanun/Madde : 4857 S.İşK/92
Yargı Yeri: T.C YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİ

Ek Başlıklar : l İŞ MÜFETTİŞLERİNCE TUTULAN TUTANAK-LARIN AKSİ KANITLANINCAYA KADAR GEÇERLİ OLMASI

Tam Metin

İlgili Kanun / Madde
4857 S.İşK/92

T.C
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ

Esas No. 2008/32702
Karar No. 2008/35182
Tarihi: 23.12.2008                                

l İŞ MÜFETTİŞLERİNCE TUTULAN TUTANAK-LARIN AKSİ KANITLANINCAYA KADAR GEÇERLİ OLMASI

ÖZETİ: 4857 sayılı İş Kanununun 92. maddesine göre iş müfettişleri tarafından tutulan tutanaklar aksi kanıtlanıncaya kadar geçerlidir. Somut olayda davacı işçi yönünden haftalık 45 saatin aşılmadığı ve hafta tatillerinin kullanıldığı dosya içeriği ile sabit olmuştur. Böyle olunca fazla çalışma ile hafta tatili ücreti isteklerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

DAVA: Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta tatili, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hâkimi Ş.Çil tarafından düzenlenen rapor dinlendikten soma dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçi fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti isteğinde bulunmuş, mahkemece isteklerin kısman kabulüne karar verilmiştir.
işyerinde 3 vardiya usulü çalışıldığı ve vardiya sistemine tabi olmayan bazı işçilerin de 8.30-17 saatleri arasında çalıştığı davacı tanıkları tarafından açıklanmıştır. Tanıklardan biri ayda 7-8 saati geçmeyen fazla çalışmadan söz etmiş, diğer davacı tanığı ise yılda 8-10 saat fazla çalışıra yapılmış olabileceği yönünde genel bir açıklamada bulunmuş, davacı işçi yönünden açık biçimde fazla çalışma olgusuna değinilmemiştir. Yine davacı tanıklarının tamamı haftada altı gün çalışıldığını ifade etmişlerdir. Davacı vekili tanık beyanlarına karşı bir itirazda bulunmamıştır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da davacının fazla çalışma yapmadığı ve hafta tatillerinde çalışmadığı belirtilmiş, mahkemenin taktirine göre bir hesaplamaya gidildiği bildirilmiştir.
Dosya içinde bulunan İş Müfettişliği raporunda, işyerinde günlük puantaj kayıtlarının incelenmesinde fazla çalışma yapıldığı ve hafta tatillerinin kısmen kullandırılmadığı yönünde tespit yapıldığı bildirilmiştir. Dosyada bir kısım puantaj kayıtları mevcut olup sözü edilen kayıtlara göre de fazla çalışma ile hafta tatili çalışmasının tespiti mümkün olamamıştır. 4857 sayılı İş Kanununun 92. maddesine göre iş müfettişleri tarafından tutulan tutanaklar aksi kanıtlanıncaya kadar geçerlidir. Somut olayda davacı işçi yönünden haftalık 45 saatin aşılmadığı ve hafta tatillerinin kullanıldığı dosya içeriği ile sabit olmuştur. Böyle olunca fazla çalışma ile hafta tatili ücreti isteklerinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.12.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.