İlgili Kanun / Madde
4857 S.İşK/6,41,47,57
T.C
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
Esas No. 2007/27199
Karar No. 2008/23898
Tarihi: 16.09.2008
l İŞ SÖZLEŞMESİNİN DEVRİ
l DEVİR ALAN SON İŞVERENİN TÜM SÜRE ÜZERİNDEN SORUMLU OLMASI
ÖZETİ: Taraflarca dosyaya sunulan deliller birlikte değerlendirildiğinde: Davacı işçinin 01.09.1995 tarihinden beri Abdullah Gıda Sanayi ve Ticaret Ltd.Şt.'de çalışmakta iken, 01.10.1998 tarihinde bir kısım ortakları da aynı kişiler olan Katsan Gıda San. Tic. Ltd.Şt.'ne geçirilmekle hizmet akdinin devredildiği sonucuna varılmaktadır. Böyle olunca yukarıda sözü edilen kanun hükümleri uyarınca devralan son işveren Katsan Gıda Sanayi ve Ticaret Ltd.Şt.'nin kıdem, ihbar tazminatı ve izin ücreti bakımından sorumluluğunun tüm süre ve son ücret ile olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır. Bu hususta alınan bilirkişi raporundaki hesaplama bir değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre hüküm kurulmalıdır.
Yukarıda açıklanan gerekçe ile davacının her iki davalı nezdindeki çalışması tüm süre olarak kabul edilmesi gerekirken ayrı ayrı değerlendirilerek karar verilmiş olması hatalıdır.
DAVA: Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti alacağının ödenmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş ve davalılar avukatlarınca da duruşma talep edilmiş ise de; HUMK. nun 435.maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla Tetkik Hâkimi İ.Polat tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalılardan Abdullah Gıda Ltd. Şt.'de 1995 yılı Eylül ayında işe başladığı, burada çalışmasına devam ederken 1998 yılında davalı şirketin ortaklarının sahibi olduğu Katsan Gıda Ltd. Şt.'nde işe başlatıldığı, her iki davalının hissedarlarının baba ve çocukları olduğunu ileri sürerek işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı davacının 10.08.1997-31.12.1997 tarihleri arasında Abdullah Ltd.Şt.'nde, 01.08.1999-11.11.2005 arasında Katsan Ltd.Şt.'nde çalıştığını, her iki şirketin hukuken ve fiilen birbirinden bağımsız şirketler olduğunu, Abdullah Ltd. Şt.'nde 4 ay gibi kısa bir süre çalıştığını, kendi isteği ile işten ayrıldığını, belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davalı şirketler arasında işyeri devri olmadığı, ödünç olarak Katsan Ltd.Şt.'ne de devredilmediği için her iki şirket nezdindeki çalışmalarının ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiği, gerekçesi ile, bilirkişi raporundaki miktarlara göre, isteklerinin kabulüne, karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalı işverenler arasında hizmet akdi devri olup olmadığı, kıdem, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağından devralan son işverenin sorumluluğunun tüm süre üzerinden olup olmadığı, noktalarında toplanmaktadır.
Taraflarca dosyaya sunulan deliller birlikte değerlendirildiğinde: Davacı işçinin 01.09.1995 tarihinden beri Abdullah Gıda Sanayi ve Ticaret Ltd.Şt.'de çalışmakta iken, 01.10.1998 tarihinde bir kısım ortakları da aynı kişiler olan Katsan Gıda San. Tic. Ltd.Şt.'ne geçirilmekle hizmet akdinin devredildiği sonucuna varılmaktadır. Böyle olunca yukarıda sözü edilen kanun hükümleri uyarınca devralan son işveren Katsan Gıda Sanayi ve Ticaret Ltd.Şt.'nin kıdem, ihbar tazminatı ve izin ücreti bakımından sorumluluğunun tüm süre ve son ücret ile olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmalıdır. Bu hususta alman bilirkişi raporundaki hesaplama bir değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre hüküm kurulmalıdır.
Yukarıda açıklanan gerekçe ile davacının her iki davalı nezdindeki çalışması tüm süre olarak kabul edilmesi gerekirken ayrı ayrı değerlendirilerek karar verilmiş olması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.09.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.