İlgili Kanun/md:
Yargıtay Kararları – Çalışma ve Toplum, 2021/3
İlgili Kanun / Madde
4857 S. İşK/41
6100 S. HMK/107
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
Esas No. 2021/1056
Karar No. 2021/4718
Tarihi: 23/02/2021
TALEP ARTIRIM DİLEKÇESİNİN ISLAH OLMADIĞI
TALEP ARTIRIM DİLEKÇESİNİN İKİNCİ ISLAH OLARAK KABUL EDİLEMEYECEĞİ
ÖZETİ: 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 107. maddesine göre yapılan talep artırım işlemi ıslah olmadığından, ikinci ıslah dilekçesi niteliğinde kabul edilmeyecektir. Açıklanan nedenle 10.01.2020 tarihli talep artırım dilekçesine değer verilerek fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
DAVA: Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili davacının davalı Belediye Başkanlığı bünyesinde şoförlük, kaplıca görevlisi, mezbahane faaliyeti gibi işlerde çalıştırıldığını, 2012 yılında emekli olduğunu ve iş akdini haklı nedenle feshettiğini, çalışma süresi boyunca fazla mesai yapmak zorunda kaldığını, ancak yaptığı çalışmalara ilişkin ücretlerinin ödenmediğini, dini ve milli bayramlarda sürekli çalıştırıldığını, buna ilişkin ücretlerin de ödenmediğini ileri sürerek, eksik ödenen maaş alacağı, fazla çalışma ücreti alacağı ile dini ve milli bayramlar çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının çalıştığını iddia ettiği tüm süreye ilişkin taleplerinin yasal dayanaktan yoksun olduğunu, herhangi bir fazla çalışmasının bulunmadığını, fazla çalışması bulunmuş olsa bunun puantaj kayıtlarında işleneceğini ve ücret bordrolarına da yansıtılacağını, aynı şekilde dini ve milli bayramlar da hiç bir şekilde çalışmadığını, ücret ödemelerinin her ay banka aracılığıyla eksiksiz ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulü hakkında verilen 28.05.2015 tarihli ilk karar, davalının temyiz başvurusu üzerine Yargıtay (kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 2017/22355 esas 2019/10554 karar sayılı 14.05.2019 tarihli bozma ilamında yazılı gerekçelerle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kara, taraf vekillerince yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Davacı, bozma öncesi yargılamada aldırılan bilirkişi raporu doğrultusunda 27.05.2015 havale tarihli ıslah dilekçesi ile talebini genel tatil alacağı yönünden artırmıştır. Yargıtay (kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 2017/22355 esas 2019/10554 karar sayılı ilamı ile, fazla mesai alacağı yönünden bozma kararı verilmiş olup, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada bu alacağın bilirkişi raporu ile hesaplanarak belirlenmesi üzerine davacı bu kez 10.01.2020 tarihli dilekçesi ile fazla mesai alacağı yönünden talep artırım dilekçesi vermiş ve tamamlama harcı ödemiştir.
6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 107. maddesine göre yapılan talep artırım işlemi ıslah olmadığından, ikinci ıslah dilekçesi niteliğinde kabul edilmeyecektir. Açıklanan nedenle 10.01.2020 tarihli talep artırım dilekçesine değer verilerek fazla mesai alacağının hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 23.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar
2306