YARGITAY 7. HUKUK DAİRESİ |
||||||
Esas No. Karar No. Tarihi: |
2015/40881 2016/1876 02.02.2016 |
İlgili Kanun / Madde
4857 S. İşK. /41
|
||||
|
||||||
ÖZETİ Davacı başka bir işçinin aynı işverene karşı açtığı … 1. İş Mahkemesi'nin 2012/487 esas sayılı davasında tanık olarak alınan beyanında aynen, “ Davacıyı … şirketinde birlikte çalışmam nedeniyle tanırım. Davacı daha önce …. Çimento da 8-10 yıl kadar çalıştı. Daha sonra şirket …'a devir edildi. Burada da 1 yıl kadar çalıştı. Normalde 08:00-18:00 saatleri arasında çalışmamız söz konusudur. Bunun dışında ortalama 2-3 saat mesai daha yaparız. Hafta tatili olarak Pazar günleri çalışma söz konusu değildir. Milli bayramlarda çalışma olur ancak dini bayramlarda çalışma söz konusu değildi. En son 1700,00-1800,00 TL arası maaş almaktaydı. Belirttiğim çalışmalarımda dolayı maaşı dışında başkaca bir ödeme yapılmamaktaydı. “ şeklinde beyanda bulunmuştur. Bu beyanı davacıyı bağlar. Bu nedenle davacının fazla mesai ile hafta tatili ücretinin olup olmadığı ve varsa miktarı tanık olarak verdiği beyanı dikkate alınarak hesaplanmalı ve hüküm altına alınmalıdır. .
|
||||||
Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 02.02.2016 Salı günü belirlenen saatte davalı … San. Ve Tic.A.Ş. vekili Av…. geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı vekili, müvekkilinin 01.04.2010 tarihinden 30.04.2012 tarihine kadar davalı işverenin … 'da bulunan hazır beton tesislerinde bazı zamanlar günde 16 saate varan sürelerle çalıştığını, müvekkilinin işyerinde hangi saatlerde çalıştığının sevk irsaliyelerinden de açıkça anlaşılacağını, zira sevk irsaliyelerinde kendisinin de imzasının bulunduğunu, sevk irsaliyelerinde sabahın erken saatlerinden gece saat 24.00-24.30' a kadar işin devam ettiğinin belli olduğunu, ayrıca davacının milli bayramlarda ve genel tatil günlerinde, cumartesi ve pazar günleri de dâhil olmak üzere çalıştırıldığını iddia ederek fazla mesai, hafta tatili ve milli bayram-genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının, 01.04.2010 tarihinde müvekkili şirkette işe başladığını, 27.04.2012 tarihli fesih bildiriminde yazılı haklı nedenlerle iş akdinin 30.04.2012 tarihi itibariyle feshedildiğini, davacıya hak ettiği işçilik haklarının ödendiğini, davacının müvekkili şirketi ibra ettiğini, iş sözleşmesinin hükümlerine göre, davacının fiks ücretle çalışmayı kabul ettiğini, sözleşme ile kararlaştırılan ücrete fazla mesai, hafta tatili ile milli bayram ve genel tatillerindeki çalışma ücretlerinin de dahil olduğunu, davacının dava dilekçesinde yazılı süre ve saatlerde fazla mesai yapmadığını, hafta tatili, bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai, hafta tatili çalışma ücretleri konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Davacı vekili davacının günde 16 saate varan sürelerle sabahın erken saatlerinden gece yarılarına kadar hafta tatilleri dahil çalıştığını iddia ederek alacak talebinde bulunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 07.30-22.30 saatleri arası 15 saat çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenme kullandığı, hafta tatili olan 7 inci günden gelen haftalık 1 saatin eklenmesi ile haftada 29 (yirmidokuz) saat fazla mesai yaptığı, ancak iş sözleşmesinde fazla mesainin aylık ücrete dahil olduğu yazılı olduğundan yıllık 270 saatin haftaya isabet eden kısmının mahsubu ile haftalık 24 (yirmidört) saat fazla mesai yaptığı, ayda iki hafta tatilinde çalıştığı kabul edilerek bu iki alacak hesaplanmıştır. Ancak davacı başka bir işçinin aynı işverene karşı açtığı … 1. İş Mahkemesi'nin 2012/487 esas sayılı davasında tanık olarak alınan beyanında aynen, “ Davacıyı … şirketinde birlikte çalışmam nedeniyle tanırım. Davacı daha önce …. Çimento da 8-10 yıl kadar çalıştı. Daha sonra şirket …'a devir edildi. Burada da 1 yıl kadar çalıştı. Normalde 08:00-18:00 saatleri arasında çalışmamız söz konusudur. Bunun dışında ortalama 2-3 saat mesai daha yaparız. Hafta tatili olarak Pazar günleri çalışma söz konusu değildir. Milli bayramlarda çalışma olur ancak dini bayramlarda çalışma söz konusu değildi. En son 1700,00-1800,00 TL arası maaş almaktaydı. Belirttiğim çalışmalarımda dolayı maaşı dışında başkaca bir ödeme yapılmamaktaydı. “ şeklinde beyanda bulunmuştur. Bu beyanı davacıyı bağlar. Bu nedenle davacının fazla mesai ile hafta tatili ücretinin olup olmadığı ve varsa miktarı tanık olarak verdiği beyanı dikkate alınarak hesaplanmalı ve hüküm altına alınmalıdır.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.350,,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 02/02/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.